William P. Young Chata



Chata – czyli książka, która naprawdę zmienia sposób pojmowania Boga, a raczej go poszerza, wyzwalając ze stereotypów. Jest to powieść i dlatego nie radzę czytać w Internecie za wiele, bo sobie popsujecie fabułę. Ja osobiście dowiedziałem się o tej książce od Agaty wieki temu i jestem jej za to bardzo wdzięczny.
Jak ktoś chce, to chętnie pożyczę, bo leży u mnie w domu i nikt jej nie czyta… :D

Ostatniej nocy zamiast przeżywać maturę myślałem o wszystkim innym, a szczególnie o pojęciu zaufania Bogu, więc się teraz chwilę powymądrzam… :D
Otóż aby nie naspoilerować, powiem wam tylko, że pierwszą myślą jaka zrodziła się w mojej głowie po przeczytaniu Chaty (chyba, że tylko teraz mi się tak wydaję, co bardzo możliwe :D), było uświadomienie sobie, jak bardzo Bóg mnie kocha. Jeju, Bóg naprawdę strasznie mnie kocha i co najlepsze kocha mnie takim jakim jestem, niezależnie od tego czy Mu to odwzajemniam. Ale to jest niesamowite! Bóg nie chce, żebym się na siłę zmieniał, wystarczy tylko że Mu zaufam, ale świetnie, hura itd…
Taa… Ale jeżeli ograniczymy wiarę do prostych haseł tego typu (które co ciekawe wcale nie muszą być niezgodne z prawdą), szybko spłycimy nasza wiarę i zauważymy, że tak naprawdę coś jest nie tak. Mam zaufać Bogu i to wystarczy. No tak, ale jak mam to zrobić?
Słuszne pytanie! I to właśnie dzisiejszej nocy rozkminiałem… :D
Otóż z zaufaniem jest jak z wielkim tortem – nie dasz rady zjeść od razu całego, musisz sobie podzielić na kawałki, bo starając się zjeść cały od razu, nie uda ci się i już. (Tak mi w gimnazjum pani od angielskiego tłumaczyła naukę tego języka ;P)
Ale do czego zmierzam… Aby komuś zaufać, a w tym wypadku mówimy o samym Bogu, trzeba tego kogoś kochać i to jest właśnie pierwszy krok od końca.
Można kochać kogoś kogo się nie zna? No można, ale jest to trudne, więc Boga trzeba poznać, ale przede wszystkim w naszym życiu jest tak, że najłatwiej jest kochać kogoś, kto nas kocha i nam dobrze czyni. Co zrobić, by doświadczyć miłości ze strony Boga, by Go doświadczyć w swoim życiu? Miłość Boga objawia nam się często w łaskach jakimi nas obdarowuje, a robi to zupełnie za darmo i niezależnie od nas. Czyli nie można nic zrobić? Można, wystarczy nauczyć się pokory i posłuszeństwa. Ale skąd to wziąć? Ano trzeba się wyzbyć pychy i egoizmu. Nie bez powodu Jezus powiedział, o tym, że ten kto chce za Nim iść ma się zaprzeć samego siebie, czyli umrzeć dla własnego egoizmu, własnych zachcianek.
I na dobrą sprawę widać, że proste słowo „zaufanie” to tak naprawdę długa droga. I chodzi mi o takie prawdziwe i głębokie zaufanie – takie, że jesteś gotów iść na śmierć, jeżeli Bóg tak zechce, bo wierzysz, że chce twojego dobra… ;)
W skrócie: Aby w pełni zaufać, trzeba żyć miłością Boga, aby przyjąć tę miłość potrzeba pokory.
To jest moja droga do pełnego zaufania, nie wiem na ile jest dobra – nie przemierzyłem jej nigdy, tym bardziej, że wymyśliłem wczoraj… Miłego dnia… :D

Markus Zusak "Złodziejka Książek"


Ok, ta książka raczej nie ma nic wspólnego z wiarą, ale odkąd ją przeczytałam stała się jedną z ulubionych i polecam ją jak mam tylko okazję :) Jest świetnie napisana, ma ciekawą szatę graficzną (takie jakby wtrącenia i komentarze), narratorem jest śmierć i to śmierć mężczyzna a nie kobieta :D. Tematyka na pierwszy rzut oka wydaje się dość powszechna- czasy II wojny światowej, rodzina ukrywająca Żyda, wartości takie jak przyjaźń, przywiązanie, współczucie... Ale dopóki się nei weźmie tej książki w rękę nie da się jej wytłumaczyć. Czyta się dość szybko, chłonie z zachłannością każdy rozdział..

Ale tak bardziej konkretnie to książka jest o dziewczynce, która meiszka u przybranych rodziców, lubi czytac książki i je kradnie raz na jakiś czas i potem ta rodzina ukrywa w swojej piwnicy Żyda, który jest synem kolegi ojca tej rodziny, u którego tenże ojciec ma dług wdzięczności :D  Polecam gorąco i jak coś to też mogę załatwić jak ktoś chce, bo moja przyjaciółka ma :)


A na tę chatę to ja bym była chętna tylko nie wiem w jaki sposób miałbyś mi ją dać... ":D

W sumie to nie byłam pewna do jakiego tematu może to pasować, ale ten wydawał mi się najwłaściwszy ;). Ostatnio odnalazłam książeczkę, która ma już noo... parę lat ;), jednak stwierdziłam może ktoś będzie chciał ją przejrzeć. Nosi tytuł ''Odnaleźć siebie'' i moim zdaniem jest dość ciekawa. Głównie zawiera historię kilku osób i parę innych rzeczy, o których nie wspomnę :D. Czy coś zmieniła w moim życiu? Niekoniecznie, ale mimo wszystko zawsze przez przeczytanie tego typu książeczki czy jakiegoś wartościowego artykułu zastanawiam się nad różnymi aspektami mojego życia. Więc jeśli ktoś ma czas, ochotę i nie czytał jej (bo jednak może ktoś ma taką samą w domu ;)) to zapraszam:
http://img716.imageshack.us/g/skanuj0001pv.jpg/

(jeśli brakuje jakiejś strony, albo nie można przeczytać to z góry przepraszam)

Ale świetna... :D Nie przeczytałem całej, a już znalazłem coś dla siebie i myślę, że dużo mi to dało... Dziękuję.

Cieszę się ;). Szczerze mówiąc mam jeszcze jedną czy dwie tego typu książeczki. Jeśli byłbyś zainteresowany to pisz, wyślę Ci jakoś ;). Jeśli ktoś jeszcze będzie chciał, to link zamieszczę oczywiście na forum :D.