zło DOBREM zwyciężaj

William P. Young Chata



Chata – czyli książka, która naprawdę zmienia sposób pojmowania Boga, a raczej go poszerza, wyzwalając ze stereotypów. Jest to powieść i dlatego nie radzę czytać w Internecie za wiele, bo sobie popsujecie fabułę. Ja osobiście dowiedziałem się o tej książce od Agaty wieki temu i jestem jej za to bardzo wdzięczny.
Jak ktoś chce, to chętnie pożyczę, bo leży u mnie w domu i nikt jej nie czyta…

Ostatniej nocy zamiast przeżywać maturę myślałem o wszystkim innym, a szczególnie o pojęciu zaufania Bogu, więc się teraz chwilę powymądrzam…
Otóż aby nie naspoilerować, powiem wam tylko, że pierwszą myślą jaka zrodziła się w mojej głowie po przeczytaniu Chaty (chyba, że tylko teraz mi się tak wydaję, co bardzo możliwe ), było uświadomienie sobie, jak bardzo Bóg mnie kocha. Jeju, Bóg naprawdę strasznie mnie kocha i co najlepsze kocha mnie takim jakim jestem, niezależnie od tego czy Mu to odwzajemniam. Ale to jest niesamowite! Bóg nie chce, żebym się na siłę zmieniał, wystarczy tylko że Mu zaufam, ale świetnie, hura itd…
Taa… Ale jeżeli ograniczymy wiarę do prostych haseł tego typu (które co ciekawe wcale nie muszą być niezgodne z prawdą), szybko spłycimy nasza wiarę i zauważymy, że tak naprawdę coś jest nie tak. Mam zaufać Bogu i to wystarczy. No tak, ale jak mam to zrobić?
Słuszne pytanie! I to właśnie dzisiejszej nocy rozkminiałem…
Otóż z zaufaniem jest jak z wielkim tortem – nie dasz rady zjeść od razu całego, musisz sobie podzielić na kawałki, bo starając się zjeść cały od razu, nie uda ci się i już. (Tak mi w gimnazjum pani od angielskiego tłumaczyła naukę tego języka ;P)
Ale do czego zmierzam… Aby komuś zaufać, a w tym wypadku mówimy o samym Bogu, trzeba tego kogoś kochać i to jest właśnie pierwszy krok od końca.
Można kochać kogoś kogo się nie zna? No można, ale jest to trudne, więc Boga trzeba poznać, ale przede wszystkim w naszym życiu jest tak, że najłatwiej jest kochać kogoś, kto nas kocha i nam dobrze czyni. Co zrobić, by doświadczyć miłości ze strony Boga, by Go doświadczyć w swoim życiu? Miłość Boga objawia nam się często w łaskach jakimi nas obdarowuje, a robi to zupełnie za darmo i niezależnie od nas. Czyli nie można nic zrobić? Można, wystarczy nauczyć się pokory i posłuszeństwa. Ale skąd to wziąć? Ano trzeba się wyzbyć pychy i egoizmu. Nie bez powodu Jezus powiedział, o tym, że ten kto chce za Nim iść ma się zaprzeć samego siebie, czyli umrzeć dla własnego egoizmu, własnych zachcianek.
I na dobrą sprawę widać, że proste słowo „zaufanie” to tak naprawdę długa droga. I chodzi mi o takie prawdziwe i głębokie zaufanie – takie, że jesteś gotów iść na śmierć, jeżeli Bóg tak zechce, bo wierzysz, że chce twojego dobra…
W skrócie: Aby w pełni zaufać, trzeba żyć miłością Boga, aby przyjąć tę miłość potrzeba pokory.
To jest moja droga do pełnego zaufania, nie wiem na ile jest dobra – nie przemierzyłem jej nigdy, tym bardziej, że wymyśliłem wczoraj… Miłego dnia…